(obrazić się)

См. также в других словарях:

• obrazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obrażać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obrażać się – obrazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} reagować obrazą na coś, czuć się znieważonym, obrażonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obraził się chyba na nas o coś, bo się nie odzywa. Na panią nawet się obrazić nie można. Obrażać się bez powodu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obrazić — dk VIa, obrazićrażę, obrazićrazisz, obrazićraź, obrazićził, obrazićrażony obrażać ndk I, obrazićam, obrazićasz, obrazićają, obrazićaj, obrazićał, obrazićany 1. «wyrazić się o kimś, zachować się względem kogoś w sposób uchybiający jego godności;… …   Słownik języka polskiego

• pogniewać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pogniewać sięam się, pogniewać sięa się, pogniewać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gniewać się przez jakiś czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pogniewa się na mnie i przestanie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… …   Słownik języka polskiego

• obrażenie — n I 1. rzecz. od obrazić. 2. lm D. obrażenieeń «uszkodzenie ciała jako skutek uderzenia, skaleczenia, złamania» Obrażenie wewnętrzne. Doznać ciężkich obrażeń ciała. Doznał lekkiego obrażenia głowy. obrażenie się rzecz. od obrazić się …   Słownik języka polskiego

• pogniewać — dk I, pogniewaćam, pogniewaćasz, pogniewaćają, pogniewaćaj, pogniewaćał, pogniewaćany rzad. «ściągnąć na kogoś lub na siebie czyjś gniew» Pogniewasz rodziców swym wyjazdem. pogniewać się 1. «przetrwać pewien okres gniewając się» Pogniewał się i… …   Słownik języka polskiego

• odąć — dk Xc, odmę, odmiesz, odmij, odął, odęty odymać ndk I, odąćam, odąćasz, odąćają, odąćaj, odąćał, odąćany «wypełnić policzki wydychanym powietrzem, wywinąć wargi, usta, zwykle na znak niezadowolenia, pogardy, złości» Odąć pogardliwie usta.… …   Słownik języka polskiego

• błahy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, błahyhszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest nieistotny, niegodny uwagi, bez znaczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrazić się z błahego powodu. Błaha przyczyna, sprawa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… …   Słownik języka polskiego

• twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… …   Słownik języka polskiego